در این مقاله از وبسایت شیکان لند به بررسی تاریخچه کوتاهی از لوازم آرایشی پرداخته و چندین دسته عمده از انواع لوازم آرایشی را معرفی میکنیم.
لوازم آرایشی، به هر محصولی که برای زیباسازی، حفظ یا تغییر ظاهر یا برای پاکسازی، رنگآمیزی، حالتدهنده یا محافظت از پوست، مو، ناخن، لبها، چشمها یا دندانها روی بدن انسان استفاده میشود لوازم آرایشی میگویند.
جهت مشاهده آگهی های پخش لوازم آرایشی کلیک کنید.
طبق تحقیقات باستان شناسان، اولین لوازم آرایشی مورد استفاده مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد در مصر است، بنابر آثار به جا مانده بیشتر لوازم آرایش کشف شده مربوط به آرایش چشم و همچنین مواد معطر بوده است. با آغاز دوران مسیحیت، لوازم آرایشی در امپراتوری روم به طور گسترده مورد استفاده قرار میگرفته است. سرمه (ماده ای مبتنی بر دوده سیاه یا سنگ سرمه) برای تیره کردن مژه ها و ابروها و برای برجسته کردن پلکها به کار میرفته است. از رنگ سرخ نیز برای قرمز کردن گونه ها و همچنین از پودرهای سفید مختلف برای افزایش شفافیت چهره استفاده میکرده اند. روغن حمام به طور گسترده ای استفاده میشده و ساینده های مختلف نیز به عنوان خمیر دندان به کار میرفته اند. عطرهایی که در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفتند بر اساس رایحه گل ها و گیاهی بوده اند که توسط رزین های طبیعی به عنوان تثبیت کننده حفظ می شده اند.
با سقوط امپراتوری روم در قرن پنجم و همراه با دیگر اصلاحات فرهنگی، لوازم آرایشی در بسیاری از بخش های اروپا میلادی ناپدید شد و تا قرون وسطی که جنگجویان صلیبی از خاورمیانه بازگشتند و لوازم آرایشی و عطریات را از سفرهای خود به ارمغان آوردند دوباره احیا نشد. لوازم آرایشی در اروپا در دوره رنسانس به طور گسترده ای دوباره ظاهر شد و ایتالیا (قرن 15 تا 16) و فرانسه (قرن 17 به بعد) مراکز اصلی لوازم آرایشی شدند. در ابتدا آرایش فقط توسط خانواده های سلطنتی، درباریان و اشراف زادگان استفاده میشد، اما در قرن هجدهم تقریباً همه طبقات اجتماعی از لوازم آرایش استفاده میکردند. در طول دوران محافظه کاری ویکتوریا در قرن نوزدهم، استفاده آشکار از لوازم آرایشی توسط برخی جوامع ایالات متحده و بریتانیا مورد مخالفت قرار گرفت. با این حال، زنان فرانسوی به استفاده از لوازم آرایشی ادامه دادند و فرانسه در آن زمان در توسعه علمی و تولید لوازم آرایشی پیشگام بود. پس از جنگ جهانی اول، هرگونه تعصب انگلیسی-آمریکایی نسبت به آرایش کنار گذاشته شد و محصولات و تکنیک های جدید ساخت، بسته بندی و تبلیغات لوازم آرایشی را در مقیاسی بی سابقه گسترش یافت.
تمهیدات لازم برای مراقبت از پوست اساس استفاده از لوازم آرایشی را تشکیل می دهد. گام اساسی در مراقبت از صورت، پاکسازی صورت است و صابون و آب همچنان یکی از موثرترین وسایل برای این کار است. برای پاک کردن آرایش های سنگین یا پوست هایی که به صابون حساس هستند کرمها و لوسیونهای پاککننده بسیار به دردبخور و کاربردی هستند. ماده اصلی موجود در این کرم¬ها و لوسیون¬ها روغن است که به عنوان یک حلال عمل کرده و در یک امولسیون (مخلوطی از مایعاتی که در آن یکی به صورت قطرات در دیگری معلق است) با آب ترکیب می شود.
کرم مرطوب کننده (یکی از قدیمیترین کمککنندههای زیبایی) از ترکیب آب و چربیهای طبیعی مانند روغن خوک یا روغن بادام تشکیل میشده، اما در تهیه کرم مرطوب کننده به روش مدرن از روغن معدنی ترکیب شده با یک امولسیفایر استفاده میکنند که به پراکندگی روغن در آب کمک میکند. نرمکنندهها (کرمهای نرمکننده) و کرمهای شب، کرمهای مرطوب کننده سنگینتری هستند که برای تاثیر بهتر یک عمل ماساژ هنگام استفاده از آنها توصیه میشود. این نوع کرم ها اغلب یک لایه ضخیم در طول شب روی صورت باقی می گذارند، بنابراین از دست دادن آب از پوست در آن دوره به حداقل میرسد.
کرم ها و لوسیون های دست برای جلوگیری یا کاهش خشکی و زبری ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شوینده خانگی، باد، آفتاب و هوای خشک استفاده میشوند. این نوع کرم ها و لوسیون ها (همچون کرمهای صورت) عمدتاً با جایگزینی آب از دست رفته و لایه گذاری روغن بر روی پوست کمک میکنند تا حین روند بازسازی طبیعی بدن میزان از دست دادن آب کاهش پیدا کند.
در گذشته کرم زیرساز کرمی بی رنگ و اساسا امولسیون روغن-آب بوده است. این کرم زیرساز حاوی حدود 15 درصد اسید استئاریک (یک اسید چرب جامد) است و برای ایجاد کیفیت درخشندگی بخش کوچکی از آن صابونی است (به شکل کریستالی درآمده است). چنین کرمهایی هیچ پوشش روغنی باقی نمیگذارند ولی پایهای یکنواخت و چسبنده برای کرم پودر ایجاد میکنند و وقتی که کرم پودر روی صورت قرار میگیرد ظاهری شبیه پوست هلویی ایجاد میکند. برای تهیه یک کرم پودر خوب به مواد زیادی نیاز است که عبارتند از: تالک (که به پخش آسان آن کمک می کند)، کائولن (که به آن خاصیت جذب رطوبت می دهد)، استئارات منیزیم (که به چسبندگی آن کمک می کند)، اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم (که به آن اجازه میدهد تا پوست را کاملاً بپوشاند) و رنگدانه های مختلف (که رنگ کرم پودر را تعیین میکنند).
رنگهای تشدید شده با رنگ قرمز ساخته میشده و برای برجسته کردن گونه ها مورد استفاده قرار میگرفته است. مدل مدرن تر این مورد رژ گونه است که برای جلوه دادن به صورت مورد استفاده قرار میگیرد. معمولا خانم ها در کیف دستی همراه خود جعبه رژ گونه کوچکی همراه دارند.
آرایش چشم که معمولاً برای آرایش کامل ضروری است، شامل ریمل برای جلوه دادن به مژهها، سایه چشم برای پلک ها و مداد ابرو و خط چشم برای مشخص کردن لبه های پلک است. از آنجایی که لوازم آرایشی چشم در مجاورت یک ناحیه بسیار حساس استفاده می شود لذا بی ضرر بودن مواد برای این مورد بسیار ضروری است.
رژ لب یک ماده آرایشی تقریباً جهانی است و همراه با چشم¬ها، دهان یک مشخصه برجسته است و میتواند رنگ و بافت جذابی داشته باشد. رژ لب دارای پایه ای چرب و به خودی خود سفت است و در عین حال هنگام استفاده به راحتی پخش میشود. رنگ رژ لب معمولاً توسط رنگدانه معمولاً قرمز و همچنین دی اکسید تیتانیوم (یک ترکیب سفید که روشنایی و پوشش میدهد) ایجاد می شود. از آنجایی که رژلب ها بر روی یک سطح حساس قرار می گیرند و در نهایت بلعیده می شوند، الزاما باید با بالاترین مشخصات ایمنی ساخته شوند.
فرآورده های مورد استفاده برای مو عبارتند از: شامپوهای بدون صابون (که در واقع شوینده های معطر هستند)؛ محصولاتی که موها را صاف و براق کرده و به آن حجم میدهد (مانند اسپری های مبتنی بر رزین، برلیانتین ها و پومادها و همچنین لوسیون های مبتنی بر الکل)؛ نرم کننده های مو (که برای درمان موهای آسیب دیده مور استفاده قرار میگیرند). محصولات ویژه برای موجدار کردن و صاف کردن دائمی مو که برای تغییر دادن حالت طبیعی مو در این مواد از یک ماده شیمیایی به نام تیوگلیکولات آمونیوم استفاده میشود. در رنگ مو برای رنگ دادن به موهای از رنگهای دائمی یا نیمه دائمی و از پراکسید هیدروژن برای بلوند کردن موها استفاده میشود.
عطرها تقریباً در تمام لوازم آرایشی و بهداشتی وجود دارند. سایر محصولات مرتبط با نظافت و بهداشت عبارتند از ضد تعریق، دهان شویه ها، مواد موبر، لاک ناخن، لوسیون قابض و کریستال حمام.
نظرات کاربران